يک قسمت از مذاکرات جلسه سوم مارس سال 52 پيش از ميلاد سناي روم حاوي اظهارات چند افسر رومي در باره شکستشان از ايران در جنگ کارهه ( حران ) که دربهار سال 53 پيش از ميلاد (حدود 9 ماه قبل از آن) صورت گرفته بود و ضمن آن کراسوس کنسول روم کشته شده بود به اين شرح است:
يک قسمت از مذاکرات جلسه سوم مارس سال 52 پيش از ميلاد سناي روم حاوي اظهارات چند افسر رومي در باره شکستشان از ايران در جنگ کارهه ( حران ) که دربهار سال 53 پيش از ميلاد (حدود 9 ماه قبل از آن) صورت گرفته بود و ضمن آن کراسوس کنسول روم کشته شده بود به اين شرح است:
سپهبد سورنا فرمانده ارتش ايران در اين جنگ از تاکتيک و سلاحهاي تازه استفاده کرد. هر سرباز سوار ايراني با خود مشک کوچکي پر از آب حمل مي کرد و مانند ما دچار تشنگي نمي شد. به پيادگان با مشکهايي که بر شتر ها بار بود آب و مهمات مي رساندند. سربازان ايراني به نوبت با تاکتيک خاصي که براي ما تازگي داشت از ميدان خارج مي شدند وبه استراحت مي پرداختند. سواران ايران قادر به تير اندازي از پشت سر هستند که ما تجربه آن را نداريم .
ايرانيان کمانهاي تازه اختراع کرده اند که با آنها توانستند پاي پيادگان مارا که باسپرهاي بزرگ در برابر انها و براي محافظت از سوارانمان قلعه درست کرده بوديم به زمين بدوزند. ايرانيان داراي زوبين هاي دوکي شکل بودند که با دستگاه کاملا تازه اي تا فاصله دور پرتاب مي شد. شمشيرهاي آنان شکننده نبود. هر واحد تنها از يک نوع سلاح استفاده مي کرد و مانند ما خود را سنگين نمي کرد. سربازان ايراني حق عقب نشيني و تسليم شدن ندارند و تا آخرين نفس بايد بجنگند . اين بود که ما شکست خورديم و هفت لژيون را به طور کامل از دست داديم و به چهار لژيون ديگر تلفات سنگين وارد آمد.
درباره این سایت