سفير ايران در روم شرقي (بيزانس) مردي با تدبير بود که در42 سالگي سکاندار مهمترين روابط خارجي اشکانيان (ايرانيان) را در روم شرقي بر عهده داشت. در جنگي که کراسوس باعث و باني آن بود، شاه ايران ارد يکم هيت بلند پايه اي از سفيران را به براي مذاکره به روم فرستاد، اما در اين مذاکره صلح، کراسوس سالخورده با تندي بسيار ايران را مورد تهديد قرار داد و گفت : من وارد ميانرودان (بين النهرين يا عراق کنوني) مي شوم و شهرهاي ايران را گرفته و با خاک يکسان مي کنم و جواب شما را در تيسفون خواهم داد. سفير ايران با جوابي آگاهانه کف دست خود را به سوي کراسوس نشان داد وگفت: اگر در اينجا (کف دست) موي ديديد شما (سپاه روم) هم خاک سرزمين مرا خواهيد ديد و تا وقتي من زنده هستم هرگز اين آرزو محقق نخواهد شد. سر انجام در سال 53 پيش از ميلاد، سپاه کراسوس سردار رومي، با سپاه سردار سورناي اشکاني، وارد يک نبرد خونين (نبرد حران) شدند و متاسفانه همين سفير مقتدر ايراني در روم شرقي نيز به همراه همسر و چهار پسرش در جنگ کشته شدند.
اما در نهايت با درايت و فرماندهي مقتدر سردار سورنا ايران پيروز اين جنگ شد و کراسوس سردار رومي نيز کشته شد. مرگ کراسوس و شکست سنگين ارتش روم، ضربه جبران ناپذيري به دولت روم وارد ساخت و باعث شهرت اشکانيان (پارت‌ها) در جهان شد و نبرد حران به عنوان نخستين پيروزي امپراتوري مشرق زمين (ايران) بر مغرب زمين لقب گرفت. در اين نبرد پرچم لژيون‌هاي ارتش روم هم به دست ايرانيان افتاد و تا زماني که صلح ميان امپراطوري ايران و روم برقرار شد، در دربار پادشاه اشکاني نگهداري مي‌شد. اين حماسه تاريخي بعدها زمينه اي شد براي غلبه و پيروزي مجدد شاپور بزرگ ساساني بر والرين امپراتور روم و فيليپ عرب که در نهايت منجر به زانو زدن آنها در مقابل پادشاه ساساني شد، امروزه نقش برجسته اين واقعه بزرگ تاريخي در نقش رستم بجاي مانده است و درس بزرگي را براي فرزندان اين سرزمين به يادگار گذاشته است که همواره بدانيم چه بسيار خون هايي که به عشق ايران ريخته شده است، از قرن هاي قبل تا کنون، چه بسيار جان هايي که فداي اين کشور که همواره از آن بعنوان پايه گذار تمدن بشري ياد مي شود، شده است تا هرگز خدشه اي به آن وارد نشود و تا تاريخ باقي است ايران نيز بماند.
درباره این سایت